De kracht van echt verbinden, hoe vind je de balans in jezelf?

De afgelopen maand deelden we de visies van vrouwen die een wereld schetsten die beter bij ons past dan het leven dat we nu leiden. En welke visie je ook bekijkt, de basis van de meeste visies gaat over werkelijk terugkeren naar wie je bent. Ik noem dat ook wel leven vanuit je essentie.  

Het is er ook tijd voor. De roep om authenticiteit, intuïtie en duurzaamheid wordt luider en luider en daar hebben we naar te luisteren. 

Een wereld in verbinding met onszelf en elkaar

Uit de verhalen die we deelden blijkt wel dat het steeds belangrijker wordt dat we ons weer gezond maken op alle onderdelen van ons leven; fysiek, mentaal, financieel, emotioneel en spiritueel. Want als dat in balans is, dan maak je keuzes die goed voor jou zijn en de wereld om je heen. Om de goede keuzes te maken is het van belang dat je gaat luisteren naar je eigen wijsheid. Omdat die wijsheid je veel verder brengt dan alle verhalen die je ooit verteld zijn.  

De meeste verhalen die je ooit zijn verteld over hoe je het leven moet leven, komen voort uit angst, ze creëren steeds meer onzekerheid. Vanuit onzekerheid denk je dat je dingen nodig hebt om je beter te voelen, maar niets is minder waar, want: 

De enige manier om je onzekerheid tegen te gaan, is je zelfvertrouwen te vergroten.

En dat is iets waar veel mensen mee stoeien, omdat het lijkt alsof je dat helemaal zelf moet doen. Terwijl we elkaar juist kunnen helpen dat zelfvertrouwen te laten groeien. 

Ooit ondersteunden mannen en vrouwen elkaar in de natuurlijke rollen die ze op zich namen. Ze eerden elkaars talenten in plaats van er jaloers op te zijn. Ze zagen dat samenwerken een krachtige tool was om door het leven te gaan. Want daar waar de een groene vingers had om een moestuin te maken, had een ander de kracht om met die ingrediënten te koken. Weer iemand anders vond het heerlijk om bij de kinderen te zijn en ze dingen te leren en een volgende maakte de kleding die werd gedragen.  

In de (ondernemers)wereld van nu, kunnen we alles zelf doen als we dat willen. Als je een creatief en nieuwsgierig mens bent, dan is de kans groot dat je allerlei tools hebt ontdekt en dat je alles zelf denkt te kunnen en moeten doen. Als we elkaars talenten zouden eren, hoe zou de wereld er dan uit zien? Zou er dan een eerlijkere financiële verdeling zijn? Zou er meer waarde worden gehecht aan creativiteit en zou er meer balans komen in de talenten van mannen en vrouwen?  

Eerlijk gezegd; ik heb nog geen idee… 

Wel vind ik het een wonderlijke tijd om in te leven. Een tijd waarin we weer meer zoeken naar elkaar, waarin we verlangen naar de verbinding en waar we weten dat we het niet zonder elkaar kunnen. Maar waar we ook zoeken naar hoe we dat doen, zonder onze eigen kracht kwijt te raken of teveel concessies te doen.

We kunnen niet zonder elkaar  

Vrouwen kunnen niet zonder elkaars steun. Vrouwen en mannen kunnen niet zonder elkaar. We hebben elkaars talenten te zien en te (waard)eren, zodat we samen een mooiere plek kunnen creëren.  

Eeuwenlang heeft het mannelijke denken overheerst, is er gedacht dat vrouwen 'niet meer rechten hadden dan het aanrecht'. Maar er zijn ook tijden geweest dat het vrouwelijke denken als belangrijkste werd gezien. We kunnen niet zonder elkaar. We hebben elkaar nodig om werkelijk tot ons recht te komen. 

Helaas zijn relaties uit balans omdat we van elkaar zijn gaan verwachten dat we hetzelfde zijn. En dat is dus niet het geval. We zijn niet gelijk en zullen dat ook nooit worden. Dat moeten we ook niet willen. Veel vrouwen zijn hun mannelijke kanten gaan eren en hun vrouwelijke vergeten. Vrouwen die juist wel in hun vrouwelijkheid stappen, slaan daar vaak ook in door, waar door ze uit balans raken.

Het mannelijke en het vrouwelijke verbinden

Het verbinden tussen het masculiene en het feminiene wordt essentieel de komende jaren, niet alleen tussen mannen en vrouwen, maar ook in jezelf. Dat vraagt om tijd en ruimte voor jezelf. Het gaat om stil zijn en luisteren naar je innerlijke stem, om je te verbinden met je eigen natuur en de natuur om je heen, om leren luisteren naar wat je lichaam en geest nodig hebben. Het vraagt om empathie en compassie, om acceptatie en creatie.  

Dus vraag jezelf elke dag af, hoe kan ik me verbinden met mezelf, de ander en mijn omgeving? En welke van de drie heeft nu de meeste voeding nodig? Het antwoord komt steeds sneller, als je de vraag stelt in stilte.