Cyclisch Leiderschap en de wijsheid van je lichaam

It's time to listen

Als ik nadenk over onze wereld en hoe ik een mooie toekomst voor me zie, dan komt er steeds een zin in mij op: It’s time to listen. 

We kunnen zoveel leren van de stilte, van dieper luisteren – naar anderen, naar onszelf, naar de natuur. Niet reactief, maar responsief zijn. Meer afgestemd op wat echt nodig is in elk moment.

Ik zie een wereld voor me vanuit cyclisch leiderschap. Specifiek een wereld waarin we het einde van een cyclus - het najaar en de winter - waarderen.

De stille kracht van de winter

We kennen de seizoenen, waarin de winter een belangrijke rol speelt van stille kracht, terug naar de kern gaan en energie bewaren voor de essentie. Niet alleen deze winter, maar ook de symbolische winter van de cyclus - de menstruatie, en die van ons leven - het sterven, brengt voor veel mensen weerstand op.

Wat als we deze weerstand eerlijk aankijken? En aangaan wat daar uitdagend is. Onderzoeken wat de kwaliteiten van de winter zijn. Veel grote lessen die ik heb geleerd gingen over het omarmen van de winter. Loslaten, in overgave gaan, kwetsbaar durven zijn, en oké zijn met het onbekende.

Een fundamentele les voor mij kwam met het ziek zijn van mijn ouders en verlies van mijn vader op mijn 24e. Dit bracht mij in direct contact met de dood en onze eindigheid. Een onmiskenbaar deel van het leven, maar omgeven met taboe en grote pijn, is de dood een thema dat vaak op weerstand stuit. Iets wat zo overweldigend kan zijn dat degenen die ermee te maken krijgen, soms geïsoleerd door dit proces van loslaten bewegen. Terwijl juist daar de warmte van verbinding zo belangrijk is.

Door het sterven van mijn vader kreeg ik een diepe waardering voor het leven. Ik realiseerde me hoe bijzonder het is om hier op aarde te zijn, om te leven, om gezond te zijn. Wat een groots cadeau het is om hier te zijn. Mede hierdoor veranderde mijn leven fundamenteel.

De wijsheid van jouw lichaam

Het verkennen van het cyclisch leven en waarderen van de winter, kreeg steeds meer vorm door het ontdekken van mijn vrouwelijke kracht. In ons vrouwelijk lichaam maken we de cycli van heel dichtbij mee. Zo hebben we een bijzondere wijsheid beschikbaar over de betekenis van iedere fase.

Het lichaam spreekt tot ons in ieder moment. Door op te letten, kan je patronen ontdekken - en de unieke taal van jouw lichaam leren spreken. Ik heb veel geleerd door naar mijn lichaam te luisteren. Niet alleen door kennis te vergaren, maar ook door in het moment waar te nemen en te voelen. Unieke lichaamssignalen herkennen. Mijn gedachtepatronen zien. Sensaties ervaren, gevoel of gevoelloosheid opmerken, energieniveau waarnemen, spanning bemerken.

Door dit te doen, kreeg ik steeds meer zicht op wat mijn lichaam nodig heeft, en daarmee ik, om te floreren. Hoe ik mijn eigen beste ouder kan zijn, en mezelf kan begeleiden in dit leven, met alle uitdagende momenten inclusief. Het gaf me een concrete tool om te navigeren door het onbekende terrein dat het leven steeds weer aandient.

Emotionele volwassenheid

Veel beslissingen in de wereld worden gemaakt vanuit reactieve zorgen of angst – angst voor tekort, voor verlies, voor het onbekende. Dit leidt vaak tot kortetermijndenken en een egocentrisch perspectief. Wat als we onszelf leren dragen, inclusief onze angsten en zorgen? Wat als we vanuit een emotioneel volwassen basis om support kunnen vragen? Wat als we durven kwetsbaar te zijn en het even niet te weten? Vanuit compassie waarnemen wat er in ons leeft, en vanuit een punt van rust en vertrouwen onze volgende stap bepalen?

Ik ben ervan overtuigd dat leren aanwezig zijn in je lichaam hiervoor een belangrijke schakel is.

Dit vergt kwetsbaarheid en kracht. Het is moedig om te voelen, om eerlijk te kijken. Je onrust bewust te worden. Jezelf bloot te geven. Hulp te vragen als je het nodig hebt. Je kwetsbaarheid in verbinding te brengen.

Het lichaam is altijd hier en nu. Een brug naar aanwezigheid. En een bron van diepe wijsheid. Als we die brug nemen, geloof ik dat we de moed groeien om het leven aan te gaan en in verbinding te blijven. Ook in de (symbolische) winters.

Beginnen met stilte

We kunnen vandaag beginnen met stilte. Uit de dagelijkse conversaties en gedachtestroom stappen, onze telefoon en to do’s wegleggen en ruimte maken om te zijn. 

Horen wat er overblijft als de stemmen van onrust gedaald zijn, de focus verleggen naar ons lichaam. Ruimte geven aan beweging, plezier, de tijd nemen om te koken, schrijven, schilderen, dansen, wat dan ook omhoog komt.

Als lange stilte overweldigend voelt, kan je beginnen met een dagelijkse wandeling, zonder telefoon. Gewoon jij, de omgeving en de stappen.

Als we de stilte, de winter, en onze spontane creatie de ruimte geven op deze manier - dan zie ik een wereld voor me die floreert met compassie, speelse creativiteit en verbinding. Als we stil worden, kunnen we herinneren.

Herinneren wat een cadeau dit leven is.